Η εμπειρία της πανδημίας του νέου κορονοϊού, που ακόμα βιώνουμε, φαίνεται να επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι τα επόμενα χρόνια οι φαρμακοποιοί θα καλούνται να αναλάβουν όλο και πιο ενεργό ρόλο στη στήριξη της υγείας των τοπικών κοινωνιών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το φαρμακείο αναμένεται να ενισχυθεί ως κανάλι παροχής εμπεριστατωμένης και αξιόπιστης πληροφόρησης και να συμμετέχει ως βασικός πυλώνας σε δράσεις πρόληψης και ευαισθητοποίησης του πληθυσμού.

Όπως μάλιστα διαπιστώσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, η προσπάθεια εκπλήρωσης των παραπάνω ρόλων ταυτόχρονα με την παραδοσιακή λειτουργία διάθεσης των φαρμάκων στις συνθήκες καθημερινότητας του ελληνικού φαρμακείου, θα απαιτεί από όλους εμάς όλο και περισσότερο χρόνο, τόσο για την εξυπηρέτηση του κοινού όσο και για την ενημέρωση, επιμόρφωση και εκπαίδευσή μας. Ως εκ τούτου, οποιοδήποτε μοντέλο λειτουργίας φαρμακείου -νέο ή παλιό- οφείλει να απαντά στις παραπάνω διαφαινόμενες ανάγκες και ταυτόχρονα να αφορά το σύνολο των συναδέλφων, δηλαδή να προσφέρει ίσες ευκαιρίες συμμετοχής σε όσους το επιθυμούν.

Στον αντίποδα των παραπάνω επισημάνσεων, η παρούσα πρόταση για τις συνενώσεις των φαρμακείων φαίνεται να περιορίζεται στη λογιστική συνένωση των ΑΦΜ υφιστάμενων φαρμακείων, με την προσδοκία επιμέρους λειτουργικών ωφελειών. Ως ενδεικτικά παραδείγματα τέτοιων ωφελειών έχουν αναφερθεί η αυξημένη διαπραγματευτική δύναμη με τους προμηθευτές, η αυξημένη ανταγωνιστικότητα σε επίπεδο τιμών, η ανάπτυξη κοινού branding και η υλοποίηση ενεργειών επικοινωνίας ανά 7άδα «συνενωμένων» φαρμακείων. Καίρια ωστόσο ζητήματα, όπως αυτά που τέθηκαν παραπάνω, δεν φαίνεται να αντιμετωπίζονται, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με πληθώρα άλλων πρακτικών ζητημάτων, τα οποία παραπέμπονται σε ad hoc λύσεις που θα προκύψουν από τη διαπραγμάτευση μεταξύ των συναδέλφων που θα «συνενωθούν». Απέναντι σε αυτήν τη ρευστότητα, τόσο του ευρύτερου περιβάλλοντος όσο και του νομοθετικού πλαισίου, οι συνεταιρισμοί φαρμακοποιών δηλώνουν το παρόν ως παράγοντες σταθερότητας και ασφάλειας. Πιο συγκεκριμένα, μπορούν –κατά πρώτον– να καταθέσουν στο σύνολο του κλάδου μας την εμπειρία από την εμπεδωμένη κουλτούρα συνεργασίας μεταξύ των μελών τους, καθώς πρόκειται για ένα δοκιμασμένο μοντέλο που συνδυάζει την εθελοντική συμπόρευση, την ισοτιμία στη λήψη των αποφάσεων και την αναλογικότητα στην κατανομή των ωφελειών.

Επίσης, μπορούν να παράσχουν στους φαρμακοποιούς-μέλη τους την τεχνογνωσία που θα χρειαστεί, προκειμένου εκείνοι να αξιολογήσουν τις εναλλακτικές επιλογές τους και να μπορέσουν να λάβουν ορθολογικές αποφάσεις για το επαγγελματικό τους μέλλον. Επιπλέον, μπορούν να αποτελέσουν έναν κοινό χώρο ώσμωσης, προκειμένου τα μέλη τους να συνδιαμορφώσουν κοινά συμφωνημένες «προδιαγραφές» και κανόνες συγκρότησης και λειτουργίας για τα νέα «συνενωμένα» σχήματα, εφόσον τα επιλέξουν.

Παράλληλα, οι συνεταιρισμοί φαρμακοποιών ήδη ενισχύουν και επιταχύνουν τις παραδοσιακές πτυχές της λειτουργίας τους, όπως η κεντρική διαπραγμάτευση με τους προμηθευτές και οι υπηρεσίες εκπαίδευσης, δικτύωσης και διαχείρισης επωνυμίας (branding). Με τον τρόπο αυτό, υπόσχονται να παραμείνουν στο πλευρό των συναδέλφων φαρμακοποιών –μελών και μη– λειτουργώντας εξισορροπιστικά στη φαρμακευτική αγορά, όπως και αν αυτή διαμορφωθεί στο μέλλον.